Mandarin at Cantonese
Ang Mandarin at Cantonese ay dalawang napaka-kaugnay na wika na kadalasang nagkakamali ng mga tao upang maging isa at pareho. Gayunpaman, ang mga wikang ito ay may mga pangunahing pagkakaiba na nakasalalay sa iba't ibang aspeto.
Higit sa lahat, naiiba ang mga wikang ito dahil ginagamit ito ng iba't ibang grupo ng mga taong naninirahan sa iba't ibang mga lokasyon. Kung pinag-uusapan mo ang wikang ginagamit sa Taiwan at Mainland China, ang Mandarin ay ang malinaw na wika. Kung saan man kayo pupunta o gawin, maaari itong mag-aaral (sa anumang antas), manonood ng mga lokal na channel sa TV at pakikinig sa mga lokal na istasyon ng radyo, ikaw ay matitisod sa isang Mandarin na dominado na edukasyon at network ng media. Sa kabaligtaran, ang Cantonese ay malawakang ginagamit sa kabiserang lungsod ng Canton sa Guangdong, China. Ang Cantonese ay ang ginustong wika para sa populasyong European, Australya, at Hilagang Amerika. bagaman ang trend ay nakahilig patungo sa isang pagtaas ng bilang ng mga gumagamit ng Mandarin na dialect anuman ang pinagmulan ng wika.
Ang isa pang pangunahing pagkakaiba sa pagitan ng Mandarin at Cantonese ay ang pagbigkas. Ang parehong mga wika ay binibigkas nang naiiba kahit na ginagamit nila ang halos parehong nakasulat na mga character (at ilang mga eksepsiyon ng kurso). Ang Cantonese ay itinuturing na mas kumplikado dahil mayroon itong anim na tono at gumagamit ng maraming mga ekspresyon sa bibig samantalang ang Mandarin ay may apat na tono na may mas kaunting mga espesyal na expression. Ang Cantonese ay maaaring magkaroon ng 9 natatanging tono. Dahil ang parehong depende sa tono kaya magkano, ang bawat salita (kahit na may parehong tunog) ay naiiba sa bawat wika kung binibigkas sa ibang tono. Ito ay tulad ng kung paano mo isipin ang manok na pakikipag-usap sa pato kung saan sila ay nabibilang sa parehong pamilya ng ibon ngunit tiyak na magkaroon ng isang hard oras na pag-unawa sa isa't isa. Ang mga vowel at consonants ng parehong wika medyo nag-iiba rin.
Dahil sa antas ng kumplikado nito, walang alinlangan na ang Cantonese ay mas mahirap na salita para sa mga nagsisimula upang matuto. Sa mas kaunting mga tao na nagsasalita ng wika, mas mababa ang mga materyales sa pag-print o edukasyon at higit pang mga tono upang makabisado, ang wikang Cantonese ay tunay na pinakamahirap na dialect ng dalawa. Ito ay may kapansin-pansin sapagkat ang karamihan sa mga literatura, sining at mga terminong Tsino ay nasa Mandarin at ang karamihan sa mga gumagamit ng Cantonese ay nakakaalam ng Mandarin. Mayroong ilang mga gumagamit ng Mandarin na maaaring magsalita ng Cantonese. Sa pangkalahatan, ang pag-alam ng Mandarin ay nagpapahiwatig sa iyo ng higit pang mga tao at sa parehong oras ay maunawaan ng mas maraming mga tao.
Buod: 1.Mandarin ay ang wika na ginagamit lalo na sa Mainland China at Taiwan kung saan ang Cantonese ay ginagamit sa Canton at ang karaniwang wika na sinasalita ng mga Tsino sa ibang bansa. 2.Mandarin ay may 4 tones habang ang Cantonese ay may 6 hanggang 9 tone. 3.Mandarin ay mas madali upang matuto kumpara sa Cantonese.
